Rozmieszczenie gatunku
Bóbr europejski był dawniej szeroko rozprzestrzeniony zarówno Europie jak i Azji. Jednak w początkach XX wieku jego liczebność gwałtownie spadła w efekcie nadmiernych polowań. W rezultacie odnotowano zarówno spadek zasięgu jak i ogólnej liczebności. W Europie gatunek ten zachował się jedynie w kilku regionach, tworząc lokalne izolowane populacje.
Przeprowadzone w wielu krajach plany zarządzania gatunkiem i jego reintrodukcji umożliwiły powrót bobra na wiele zasiedlanych dawniej obszarów. W efekcie liczebność i zasięg gatunku zaczęły szybko wzrastać.
Aktualnie gatunek zasiedla znaczną część Europy, od Hiszpanii i Francji, przez centralna i wschodnią Europę do wschodniej europejskiej części Rosji, Skandynawii i zachodniej Finlandii. Stabilne populacje bobra rozciągają się obecnie na znacznym obszarze jego dawnego zasięgu, z wyjątkiem Portugalii, Włoch, południowych Bałkanów i Wielkiej Brytanii. Zdecydowana większość populacji zasiedla obszary nizinne, przy czym zasięg pionowy gatunku dochodzi w Europie do 850 m n.p.m. Zdecydowanie odmienna sytuacja obserwowana jest w Azji. Zachowały się tam mniejsze, izolowane populacje.
Występowanie w Polsce
W X wieku opiekowali się nim bogaci książęta, a polowania na niego były przywilejem. Ustanowiono również bobrowniczych, ludzi, których zadaniem było: odławianie bobrów, ich ochrona, dokarmianie, a także prowadzenie selekcji na korzyść bobrów o czarnym ubarwieniu XII-XIV w dobra królewskie zaczęły przechodzić na własność klasztorów i kościołów i dygnitarzy świeckich oraz powszechnie wprowadzono niemieckie prawo osadnicze uwalniające poddanych od odpowiedzialności zabicia bobra.
W 1928 roku populacja tego gatunku szacowana była na zaledwie 400 osobników. Po II wojnie światowej sprowadzono bobry z Rosji i założono farmę bobrową w Popielnie, częściowo bobry zaczęły też migrować z Litwy i Białorusi.
W 1974 r. z inicjatywy prof. Wirgiliusza Żuławskiego rozpoczęto Program Aktywnej Ochrony Bobra Europejskiego, polegający na przesiedlaniu bobrów wyhodowanych w Popielnie oraz dzikich odławianych z Suwalszczyzny na inne tereny.
Obecnie bobry występują na terenie całego kraju, a w roku 2000 ich liczebność wynosiła ok. 18 000 osobników.